O książce: rok / Pociąg ruszył zgodnie z planem. Wagon, który nie miał jeszcze czasu się rozgrzać, był praktycznie pusty. W oknie migały słupy energetyczne, przyspieszając; minutę później za nimi rozpostarła się rozległa jesienna tajga. Widok byłby bardzo malowniczy, gdyby w tym tygodniu słońce nie schowało się za gęstą warstwą niskich chmur. Mój stan wewnętrzny był jednak porównywalny z otaczającą mnie szarością.